Dobrem, którego doświadczają podzielili się z dziećmi i młodzieżą „uwięzioną” w szpitalnych murach. Zaskoczeni ich reakcją, pełną nieukrywanej radości, ogromnie się wzruszyli.
„Byłam po raz pierwszy na takim spotkaniu. Podobało mi się, że wszystkie dzieci, które mogły chodzić, przyszły do świetlicy i bardzo się angażowały” – wyznaje drżącym głosem Alina Dudziak z I LO w Przemyślu.
Daliśmy im czas na oswojenie się z sytuacją. Gdy przyzwyczaiły się do naszych mundurów zaczęliśmy mówić im najpierw o szeroko pojętym bezpieczeństwie w domu i szkole, a później o wspaniałej przygodzie z pierwszą pomocą. Szybkość reakcji na zadawane pytania i trafność odpowiedzi niektórych małych pacjentów zaskoczyła nas pozytywnie. Podobne odczucia towarzyszyły uczestniczącym w zajęciach rodzicom i personelowi oddziału pediatrycznego i chirurgii dziecięcej Wojewódzkiego Szpitala w Przemyślu.
Po części szkoleniowej przeprowadzonej przez Zdzisława Wójcika przewodniczącego Rejonowej Rady Honorowego Krwiodawstwa PCK, jednocześnie prezesa klubu HDK PCK „Płomyk” działającego przy Komendzie Miejskiej PSP w Przemyślu i ratowników PCK nastąpił kolejny miły moment. Tak o nim opowiada Mateusz Szczygielski z II LO w Przemyślu : „Przychodząc do PCK wcale nie myślałem o takich okolicznościowych akcjach. Gdy dowiedziałem się, że mam być św. Mikołajem pomyślałem, że będzie ciekawie i nie myliłem się. Radość, którą sprawiliśmy dzieciom 5 grudnia 2008 r. udzieliła się i nam”. Czworo członków Grupy Ratownictwa PCK działającej przy Zarządzie Rejonowym pomyślnie zdało egzamin z dzielenia się młodzieńcza radością, i nie tylko, z potrzebującymi.
„Dobrem, którego doświadczamy staramy się „zarazić” jak najwięcej młodych ludzi.Warto wspomnieć, że młodzież sama przygotowała pluszaki. Pamiętała także o „osłodzeniu” niełatwego szpitalnego życia uczniom ze Szkoły Podstawowej nr 9 działającej w tym szpitalu” - opowiada instruktor pierwszej pomocy Zarządu Głównego PCK, szef Grupy Ratownictwa Łukasz Szaruga współprowadzący spotkanie.
Dyrektor „dziewiątki” Elżbieta Bukalska wyraża radość, że jest taka młodzież chętna do pomocy innym. „Ci młodzi ludzie potrafią z życia czerpać dobre wzorce. Zauważyłam w nich determinację w niesieniu dobra. To bardzo pozytywny objaw” – mówi. Dziękuje również, że od ośmiu lat odwiedzamy tę szkołę z okazji św. Mikołaja.
Ratownicy to ludzie, którzy chętnie, bezinteresownie udzielają pomocy potrzebującym w różnych sytuacjach. Ci ludzie każdego dnia wkładają maleńką cząstkę swego serca, by na twarzach wielu dzieci, dorosłych zobaczyć uśmiech i szczęście. Życzę, aby każdy z nas mógł zachwycić się czynieniem dobra.

Tekst: Zdzisław Wójcik
Zdjęcia: Łukasz Szaruga i Zdzisław Wójcik